MICHAEL MANIACI                         

 

 

                                                  
Ο Michael Maniaci είναι ένα αρσενικό σοπράνο, και η μόνη επί του παρόντος εργάζονται στην όπερα. Μεγάλωσε τραγουδάει σοπράνο μέρη αγόρι, όπως και πολλά μικρά αγόρια, και όταν έφτασε στην εφηβεία, η φωνή του έσπασε ποτέ απλά. Όπως ο ίδιος αναφέρει: «Οι άνθρωποι θα πουν:« Ω, πόσο γλυκό, είστε μόλις ένα πρόσφατο bloomer "," θυμάται πικρόχολα. «Έπρεπε να τους πω ότι ό, τι άλλο είχε ανθίσει."
Είναι ασυνήθιστο, αλλά οφείλεται επίσης και εξαιρετικά ταλαντούχα, και ως εκ τούτου, έχει κάνει αρκετά ένα όνομα για τον εαυτό του το τραγούδι μπαρόκ οπερατική ρόλους που είχαν γραφτεί για καστράτους, και συνήθως σήμερα τραγουδιέται από τις γυναίκες. Η φωνή του θεωρείται συχνά κοντά στον ήχο των παλαιών καστράτους δεδομένου ότι, σε αντίθεση με ένα τυπικό κόντρα, Maniaci δεν χρειάζεται να τραγουδήσουν falsetto, όταν σε αυτήν την περιοχή. Η φωνή του είναι απλά ότι τα υψηλά φυσικά.
Άλλοι άνδρες σοπράνο, όπως ο Radu Marian ονομάζεται "ενδοκρινολογικές καστράτους," όπως larynxes τους έχουν πράγματι παρέμεινε αγορίστικο λόγω ορμονών που σχετίζονται με ζητήματα. Maniaci δεν έχει τέτοια θέματα και είναι αλλιώς ένα απόλυτα φυσιολογικό, υγιή ενήλικο αρσενικό - με μία εξαίρεση. Το δεξί μισό του προσώπου του είναι σημαντικά μικρότερη κινητικότητα από τα αριστερά, λόγω του ότι έχει γεννηθεί χωρίς την πλήρη ένταξη των νεύρων σε εκείνη την πλευρά. Δεν είναι πάρα πολύ σημαντική - τα χαρακτηριστικά του είναι ευχάριστο και ελκυστικό, και υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που τείνουν να αυξήσουν ένα φρύδι περισσότερο από μια άλλη, όταν μιλούν - αλλά τα δύο μπορεί να σχετίζεται με τυχόν έλλειψη νεύρου εισαγωγή στο λάρυγγα Maniaci της δεν της επέτρεπε να ανταποκρίνεται με το συνήθη τρόπο με την τεστοστερόνη του.
Ωστόσο, Maniaci είναι πολύ δικό του δημιούργημα και θα ήταν λάθος να τον χαρακτηρίσει ως castrato σήμερα. Δεν είχε εκπαιδευτεί στο παλιό σχολείο του τραγουδιού castrato, και το ύφος του είναι πολύ σύγχρονη - αλλά οπερατική σύγχρονο. Επίσης, ενώ ο λάρυγγας του δεν σύρετε σε όλη τη διαδρομή μέχρι την ενηλικίωση, το υπόλοιπο του σίγουρα τον έκανε, αφήνοντας μια νεανική αλλά ακόμα ανδρική φωνή στο σώμα ενός άντρα σε πλήρη ανάπτυξη, με την απήχηση ενός ενήλικα άνδρα στο στήθος, στο λαιμό, τα ιγμόρεια, και ούτω καθεξής. Δεν ακούγεται σαν ένα αγόρι, που σίγουρα δεν ακούγεται σαν ένα τυπικό ενήλικο αρσενικό, και δεν ακούγεται σαν μια γυναίκα.
Για μια πιο ιστορικά ακριβές ήχο castrato, οι ακροατές μπορούν να απευθύνονται στο εξίσου μοναδικό Radu Marian, η φωνή των οποίων είναι σημαντικά ελαφρύτερο και μεγαλύτερο (και δεν είναι του γούστου μου), ακόμη και από Maniaci που οφείλεται σε μια προφανή κατάσταση ενδοκρινικό που άφησαν όχι μόνο λάρυγγα του αλλά και την ξεκουραστούν από τον σχετικά νεανικό. Σε σύγκριση με φωνή εξαιρετικά Marian λεμονιού, το σχετικό πλούτο και την πολυπλοκότητα της ακουστικής του Maniaci γίνεται πιο εμφανής, όπως και το γεγονός ότι δεν είναι ισοδύναμο με τα παλιά καστράτους.
Ευτυχώς, η ικανότητα Maniaci για σκληρή δουλειά και την εξαιρετική μουσικότητα του είναι η ίση της φωνής του, αλλιώς δεν θα ήταν τίποτα περισσότερο από μια απλή περιέργεια. Και είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι, ενώ είναι μοναδική στον κόσμο της όπερας, ποτέ Μητέρα Φύση δεν κάνει τίποτα μόνο μια φορά. Άλλες φωνές άνδρες έχουν τόσο υψηλές όσο του, πολλοί από τους οποίους έχουν ακόμη τραγουδήσει για μια διαβίωση - στην λαϊκή μουσική. Ένας γρήγορος να ακούσετε μια συνέντευξη με τον Neil Sedaka καθιστά σαφές ότι και άλλοι άνθρωποι είχαν την ικανότητα να τραγουδούν τόσο υψηλές όσο Maniaci ή σχεδόν έτσι, αν μόνο όπερα και κλασική μουσική δεν είχε υποβιβαστεί το αρσενικό σοπράνο, μέτζο, άλτο ή στο κάδο απορριμμάτων για την ολόκληρο τον 20ό αιώνα.
Maniaci είναι μοναδική στον κόσμο της όπερας, αλλά όχι το μοναδικό στη Γη με οποιοδήποτε μέσο. Δεν έχει έρθει μία φορά σε μια εκδήλωση ζωής να φέρει την όπερα πίσω στο μπαρόκ ρίζες του? Είναι λυρικό θέατρο, που έχει έρθει γύρω στις ρίζες και πάλι, μετά από έναν αιώνα φοροαποφυγής, και, κατά συνέπεια, κατέστησε δυνατό για τους άνδρες, όπως Maniaci να συνεχίσουν τις κλασσικές σταδιοδρομίες που δεν θα ήταν δυνατή πριν από την τρέχουσα ανάκαμψη.
Maniaci πέρασε τα πρώτα παιδικά του χρόνια στην αμερικανική Midwest. Κατά τη διάρκεια της πρώτα χρόνια της εφηβείας του, η οικογένειά του μετακόμισε στη Δυτική Πενσυλβάνια και κατοικούσε στο Δήμο Peters, μια μικρή κοινότητα που βρίσκεται περίπου είκοσι χιλιόμετρα νότια του Πίτσμπουργκ. Κατά μέσο μαθητικά του χρόνια, άρχισε να Maniaci ανάπτυξη των μουσικών δεξιοτήτων του μέσα σε πολλά μιούζικαλ σχολείο, καθώς και μια ποικιλία από μουσικά συγκροτήματα της κοινότητας. Ενώ ένας φοιτητής στο Peters Township Γυμνάσιο, Maniaci συμμετάσχει σε διάφορα μουσικά κατώτερο οργανώσεις, κερδίζοντας πολλά βραβεία και τιμητικές διακρίσεις για το έργο του τόσο ως τραγουδιστής και οργανοπαίκτης ενός. Αποφοίτησε από το γυμνάσιο το 1994.
Μιχαήλ Maniaci αποφοίτησε από το Ωδείο της Μουσικής Σινσινάτι με πτυχίο στην φωνητική απόδοση και πήγε για να τη μουσική Juilliard Schoolof όπου αποφοίτησε με μεταπτυχιακό στη φωνητική απόδοση. Maniaci πρώτη έλαβε ειδοποίηση όταν έλαβε το Χάλκινο Μετάλλιο στον Ρόζα 1997 Ponselle Διεθνή Διαγωνισμό Όπερας. Πήγε για να αποκτήσουν εμπειρία με πολλά επιφανή αμερικανικά προγράμματα νέους καλλιτέχνες όπως Wolf Trap Opera, νεαρός Αμερικανός Πρόγραμμα Glimmerglass Όπερας Καλλιτεχνών, Άσπεν Όπερα Θέατρο και το Φεστιβάλ Μουσικής Tanglewood. Το 1999 κέρδισε το Grand Opera Χιούστον Ανταγωνισμού. Αυτός είναι ο νικητής του 2002 Σάρα Τάκερ υποτροφία και το 2002 Shoshana Ίδρυμα Καριέρα επιχορήγησης. [3]
Στην εποχή του 2001-2002, Maniaci έκανε το ντεμπούτο του το Carnegie Hall στο Chichester Ψαλμών με την ορχήστρα του Αγίου Λουκά, τραγούδησε στην πόλη L'Nerone Incoronazione di Poppea για την όπερα του Τορόντο ατελιέ, και τον πρωταγωνιστικό ρόλο του Ξέρξη με Wolf Trap Opera. Στην εποχή του 2002-2003, Maniaci έκανε το Ευρωπαϊκό ντεμπούτο του ως Ulisse στη Δηιδάμεια του Χαίντελ με την Γκέτινγκεν Διεθνές Φεστιβάλ Χέντελ, Νέα Υόρκη Operadebut του Δήμου, όπως το Sandman στο Χάνσελ και Γκρέτελ, και την επιστροφή του στην Όπερα Glimmerglass ως Medoro στο Ορλάντο του Handel. [ 4] Κατά την περίοδο 2003-2004, Maniaci Nerone τραγούδησε στην πόλη L'Incoronazione di Poppea με το Σικάγο Θέατρο Όπερας (η οποία σηματοδότησε την έναρξη του νέου προγράμματος της εταιρείας θεάτρου), και με Κλίβελαντ Όπερα. Τραγούδησε επίσης τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην Ορέστη του Handel με την Juilliard Κέντρο Όπερας, και σε Glimmerglass Operahe εμφανίστηκε ως Tirinto σε Imeneo του Handel. Την ίδια χρονιά, κέρδισε τις Maniaci 2003 Μετροπόλιταν Όπερα Ακροάσεις του Εθνικού Συμβουλίου.
Το 2004, Maniaci απεικόνισε το ρόλο της στην Cherubino Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ Οι γάμοι του Φίγκαρο με Όπερα του Πίτσμπουργκ. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που ο ρόλος έγινε από ένα άτομο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το 2005, Maniaci έκανε εμφανίσεις το ντεμπούτο του με Σάντα Φε Opera τραγουδώντας το ρόλο του Lucio Σίνα απέναντι Cecilio Susan Graham στη Lucio Μότσαρτ Σύλλα και το ντεμπούτο του με την Όπερα Royal Δανίας. [2] Το 2006, Maniaci έκανε ο Μητροπολίτης ντεμπούτο Όπερα του στο ρόλο της Nireno στην Giulio Cesare του Handel. Το 2007, έκανε το ντεμπούτο του με την Όπερα Βόρεια όπως Atis της τύχης του βασιλιά Κροίσο και με τη La Fenice στο ρόλο του Armando σε Il crociato Giacomo Meyerbeer στη Egitto. [1] Επίσης, το 2007, Maniaci επέστρεψε στην Glimmerglass Όπερα να εκτελέσει το πρωταγωνιστικό ρόλο στην Orfeo ed Γκλουκ της Ευρυδίκης.
Το 2008, Maniaci ερμήνευσε το ρόλο της Idamante σε Ιδομενέας νέου Μότσαρτ di Creta με την Opera Atelier. [5] και τραγούδησε τον ομώνυμο ρόλο στην Ξέρξη με τη Βοστώνη μπαρόκ. [6] Το 2009, Maniaci έχει προγραμματιστεί να εμφανιστεί στο Eliogabalo Francesco Cavalli με το Grange Park Opera και να επιστρέψει στην Opera Atelier να εκτελέσει Nerone στην πόλη L'incoronazione di Poppea. Το 2010 θα εκτελεί σε L'Arbore Martín y Soler της Diana di στο Liceu της Βαρκελώνης.
Το 2010, Maniaci προήλθε το ρόλο του Xiao Τσινγκ στην παγκόσμια πρεμιέρα της όπερας Μαντάμ φίδι Ζου Λονγκ, ο Λευκός με την Όπερα της Βοστώνης και του Φεστιβάλ Μουσικής του Πεκίνου.
Maniaci είχε επίσης παραγωγικός πρόγραμμα συναυλία. Ορχηστρικά δεσμεύσεις του έχουν συμπεριληφθεί εμφανίσεις με Tafelmusik, το New Holland Ορχήστρα Μπαρόκ, την Bridgehampton Φεστιβάλ Μουσικής Δωματίου, καθώς και μια περιοδεία με την Academie de μπαρόκ Montréalthroughout τον Καναδά και τη Γερμανία. Maniaci έχει επίσης πολύ καλές επιδόσεις με τη Βοστώνη Baroqueand περιόδευσε σε όλη την Ασία με την Ορχήστρα της Όπερας της Σαγκάης. Έχει επίσης ακουστεί σε συνεννόηση με τη L'Opéra de Montréal.
Το 2011, Maniaci έπαιξε το ρόλο του Sesto, παράλληλα Measha Brueggergosman ως Vitellia, στην παραγωγή Όπερα Atelier της Λα Μεγαλοψυχία του Τίτου στο Τορόντο του Καναδά. Έλαβε μια μόνιμη επευφημία στη βραδιά των εγκαινίων, 22 Απριλίου 2011.