Πέμπτη 28 Ιουνίου 2012
ΕΡΧΟΝΤΑΙΙΙΙΙΙΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!
-Ο ΣΛΑΣ ΤΗΝ 1Η ΙΟΥΛΙΟΥ ΕΔΩ!!!!!
-Οι “Ozzy & Friends” επιβεβαίωσαν ότι θα εμφανιστούν την 1 Ιουλίου στο Rockwave festival. Ο OZZY OSBOURNE μαζί με τον GEEZER BUTLER, το ήμισυ των Black Sabbath, θα τιμήσουν τον Tony Iommi σε ένα special Black Sabbath set. Στην Ελλάδα οι μουσικοί που θα τον πλαισιώσουν είναι τρεις από τους κορυφαίους εν ενεργεία κιθαρίστες στον κόσμο: ο παλιός συνεργάτης και φίλος του, Slash, ο επί χρόνια κιθαρίστας της προσωπικής μπάντας του Ozzy, Zakk Wylde και ο δικός μας Gus G.
Αθήνα
TICKETHOUSE
Πανεπιστημ ίου 42 (εντός της στοάς).
Τηλέφωνο Επικοινωνίας: 210 3608 366
Ωράριο Λειτουργίας
Δευτέρα – Παρασκευή: 10:30 – 18:30
Σάββατο: 10:30 – 16:00
Θεσσαλονίκη
MUSICLAND
Μητροπόλεως 102
Τηλέφωνο Επικοινωνίας: 2310 264 880
Ωράριο Λειτουργίας
Δευτέρα με Παρασκευή (πρωί): 10:30 – 14:30 &
Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή (απόγευμα): 17:30 – 20:30
Σάββατο: 10:30 – 15:00
MUSICLAND
Μητροπόλεως 102
Τηλέφωνο Επικοινωνίας: 2310 264 880
Ωράριο Λειτουργίας
Δευτέρα με Παρασκευή (πρωί): 10:30 – 14:30 &
Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή (απόγευμα): 17:30 – 20:30
Σάββατο: 10:30 – 15:00
OnlineSales:
Για αγορές μέσω διαδικτύου με πιστωτική κάρτα, 24 ώρες/ωρο:www.ticketpro.gr | www.tickethouse.gr
Για αγορές μέσω διαδικτύου με πιστωτική κάρτα, 24 ώρες/ωρο:www.ticketpro.gr | www.tickethouse.gr
- Το θρυλικό ποπ γκρουπ, Duran Duran, θα εμφανιστεί για μία και μόνο συναυλία στην Ελλάδα αυτό το καλοκαίρι, επιλέγοντας σαν σταθμό της πανευρωπαϊκής περιοδίας του την Θεσσαλονίκη, την πόλη που ποτέ μέχρι σήμερα δεν έχει επισκεφθεί!
Save the date: 6 Ioυλίου 2012!
Η προπώληση για το show της Θεσσαλονίκης ξεκινά online την Πέμπτη 5 Απριλίου, στις 14:00 το μεσημέρι.
Οι τιμές των εισιτηρίων είναι οι ακόλουθες:
Γενική Είσοδος:
Προπώληση 35€
Ταμείο 38€
ΤΑ ΔΥΟ "Μ"
Δηήτρης Μητροπάνος
Το 1967, ο Μητροπάνος ηχογραφεί τον πρώτο του 45άρη δίσκο, με το τραγούδι "Θεσσαλονίκη". Είχε προηγηθεί η ηχογράφηση του τραγουδιού "Χαμένη Πασχαλιά", το οποίο όμως λογοκρίθηκε από τη Χούντα και δεν κυκλοφόρησε ποτέ.
Στην πορεία που χάραξε στο δρόμο του λαϊκού έντεχνου, το 1972 υπήρξε ένας σημαντικός σταθμός: ο συνθέτης Δήμος Μούτσης και ο ποιητής-στιχουργός Μάνος Ελευθερίου κυκλοφορούν τον «Άγιο Φεβρουάριο», με ερμηνευτές τον Μητροπάνο και την Πετρή Σαλπέα, σηματοδοτώντας ένα σταθμό στην ελληνική μουσική. Τον Ιούλιο του 1999, ο Μητροπάνος και ο Μούτσης θα ξαναβρεθούν επί σκηνής στο Ηρώδειο με την Δήμητρα Γαλάνη και την σοπράνο Τζούλια Σουγλάκου για δυο μουσικές βραδιές στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών. Οι συναυλίες αυτές ηχογραφούνται ζωντανά και κυκλοφορούν σε διπλό CD δύο μήνες αργότερα. Ακολουθούν «Ο Δρόμος για τα Κύθηρα» του Γιώργου Κατσαρού και «Τα συναξάρια» του Γιώργου Χατζηνάσιου, έργα υψηλής ποιότητας αλλά και μεγάλης απήχησης στην ελληνική κοινωνία.
Στη μακρόχρονη πορεία του στο ελληνικό τραγούδι, ο Δημήτρης Μητροπάνος συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους δημιουργούς του λαϊκού αλλά και του έντεχνου τραγουδιού. Γιώργος Ζαμπέτας, Μίκης Θεοδωράκης, Δήμος Μούτσης, Απόστολος Καλδάρας, Τάκης Μουσαφίρης ("Εμείς οι δυο" κ.α.), Χρήστος Νικολόπουλος ("Πάρε Αποφάσεις" σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου), Γιάννης Σπανός ("Ο Μητροπάνος τραγουδάει Σπανό") ήταν οι συνθέτες με τους οποίους συνδέθηκε επαγγελματικά, χτίζοντας μια καριέρα συνυφασμένη με την ελληνική λαϊκή μουσική παράδοση, μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του 1980.
Η συμμετοχή του σε δίσκους των Λάκη Παπαδόπουλου (με το τραγούδι "Για να σ' εκδικηθώ") και Νίκου Πορτοκάλογλου ("Κλείνω κι έρχομαι") αναδεικνύουν εκείνη την εποχή την ευρεία γκάμα της ερμηνείας του και προαναγγέλλουν μια στροφή στον τρόπο ερμηνείας του, που θα οδηγήσει σε μια σειρά από δίσκους που άλλαξαν σε μεγάλο βαθμό την έννοια του καλού σύγχρονου λαϊκού τραγουδιού. Οι συνεργασίες με τον Μάριο Τόκα και το Φίλιππο Γράψα ("Η εθνική μας μοναξιά" το 1992 και "Παρέα με έναν ήλιο" το 1994) συνδυάζουν τη λαϊκή υφή και συναίσθημα με τη πιο βαθιά έννοια στίχων και τη χρησιμοποίηση λέξεων πιο επιτηδευμένων. Παράλληλα, η απήχηση των τραγουδιών στην κοινωνία και η εμπορική επιτυχία αναδεικνύουν αυτές τις δημιουργίες ως εργαλεία αλλά και συμπτώματα της εξέλιξης της ελληνικής κοινωνίας.
Η πολύ σημαντική συνεργασία με τον Θάνο Μικρούτσικο με τον δίσκο «Στου Αιώνα την Παράγκα», σε στίχους Άλκη Αλκαίου, Κώστα Λαχά, Λίνας Νικολακοπούλου και Γιώργου Κακουλίδη, αποτελεί στροφή του ερμηνευτή σε ακόμα πιο "έντεχνες" διαδρομές, διατηρώντας και πάλι την ταυτότητα του λαϊκού.
Ο Μητροπάνος συνεχίζει στα ίδια μονοπάτια, με τραγούδια των Μικρούτσικου, Κορακάκη, Μουκίδη, Παπαδημητρίου κ.α. στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1990 και στις αρχές του 2000. Από τις τελευταίες δουλειές του Θεσσαλού αοιδού, ξεχωρίζει το "Πες μου τ' άληθινά σου σε μουσική Στέφανου Κορκολή και στίχους Ελεάνας Βραχάλη και Νίκου Μωραΐτη, αλλά και η ζωντανή ηχογράφηση "Υπάρχει και το ζεϊμπέκικο", από το πρόγραμμα - ωδή στον εθνικό χορό της Ελλάδας μαζί με τους Θέμη Αδαμαντίδη και Δημήτρη Μπάση, καθώς επίσης και ο δίσκος "Στη Διαπασών", ο οποίος περιέχει 12 λαϊκά τραγούδια και μια μπλουζ μπαλάντα. Από τα τραγούδια του δίσκου ξεχωρίζει το τραγούδι "Η εκδρομή" του Γιάννη Μηλιώκα, το οποίο γράφτηκε για την επιστροφή του ερμηνευτή στη δισκογραφία μετά από ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας.
Τελευταίες δισκογραφικές δουλειές του Δημήτρη Μητροπάνου, ήταν η ζωντανή ηχογράφηση της συναυλίας του στο Ηρώδειο (Σεπτέμβριος 2009), αποτελούμενη από 2 CD με τον τίτλο "Τα τραγούδια της ζωής μου", και ο δίσκος "Εδώ Είμαστε" με τραγούδια του Σταμάτη Κραουνάκη σε στίχους του ίδιου, της Λίνας Νικολακοπούλου, του Μάνου Ελευθερίου, του Λάκη Λαζόπουλου και ένα ποίημα του Κωστή Παλαμά.
Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης με έκτακτες μετατροπές των προγραμμάτων τους απέτισαν φόρο τιμής μεταδίδοντας τραγούδια και βιντεοσκοπήσεις των επιτυχέστερων ερμηνειών του [2] καθώς και δηλώσεις πολλών που συνεργάστηκαν μαζί του.
Η κηδεία του τελέστηκε στις 19 Απριλίου 2012 στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών, ενώ η σορός του βρισκόταν από νωρίς το πρωί στο παρεκκλήσι του νεκροταφείου (Άγιος Λάζαρος), όπου παρευρέθηκαν για έναν τελευταίο αποχαιρετισμό φίλοι, συγγενείς αλλά και χιλιάδες απλού κόσμου.
ΡΟΖΑ
Δημήτρης Μητρόπουλος
Ο Δημήτρης Μητρόπουλος (Αθήνα, 1 Μαρτίου 1896 - Μιλάνο 2 Νοεμβρίου 1960) ήταν Έλληνας μαέστρος, πιανίστας και συνθέτης που έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Σπούδασε διεύθυνση χορωδίας και σύνθεση, αρχικά στο Ωδείο Αθηνών και αργότερα στο Βερολίνο. Πήρε χρυσό μετάλλιο για την ικανότητά του στο πιάνο από το Ωδείο Αθηνών, διάκριση που δόθηκε μόνο πέντε φορές στην ιστορία του Ωδείου. Οι πρώτες του συνθέσεις είναι γραμμένες στο τονικό σύστημα, αλλά με ενδιαφέροντες αρμονικούς πειραματισμούς, οι οποίοι γύρω στα 1915 γίνονται περισσότερο τολμηροί φτάνοντας στην ατονικότητα γύρω στα 1920.
Είναι ο πρώτος Έλληνας συνθέτης που χρησιμοποίησε στο έργο του Ostinata (μια σονάτα για βιολί και πιάνο) αυστηρά δωδεκαφθογγική τεχνική.
Γύρω στα 1930 σταμάτησε ουσιαστικά τη σύνθεση και ασχολήθηκε αποκλειστικά με τη διεύθυνση ορχήστρας, πρώτα στην Αθήνα και μετά το 1937 στις ΗΠΑ, όπου και πέθανε μετά από δύο καρδιακές προσβολές -αλλά με μεγάλο χρονικό διάστημα η μια από την άλλη- το 1960.
Στις συνθέσεις του περιλαμβάνονται περίπου 40 έργα, μεταξύ των οποίων μια όπερα (Αδελφή Βεατρίκη), μουσική για ορχήστρα, μουσική δωματίου, έργα για πιάνο, για φωνή κ.ά.
Κατά τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940 ο Δημήτρης Μητρόπουλος μαζί με άλλους Έλληνες λογίους προσυπέγραψε την Έκκληση των Ελλήνων Διανοουμένων προς τους Διανοούμενους ολόκληρου του Κόσμου με την οποία αφενός μεν καυτηριάζονταν η κακόβουλη ιταλική επίθεση, αφετέρου δε, διέγειρε την παγκόσμια κοινή γνώμη σε επανάσταση συνειδήσεων για κοινό νέο πνευματικό Μαραθώνα
ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ
Τετάρτη 27 Ιουνίου 2012
MICHAEL MANIACI
Ο Michael Maniaci είναι ένα αρσενικό σοπράνο, και η μόνη επί του παρόντος εργάζονται στην όπερα. Μεγάλωσε τραγουδάει σοπράνο μέρη αγόρι, όπως και πολλά μικρά αγόρια, και όταν έφτασε στην εφηβεία, η φωνή του έσπασε ποτέ απλά. Όπως ο ίδιος αναφέρει: «Οι άνθρωποι θα πουν:« Ω, πόσο γλυκό, είστε μόλις ένα πρόσφατο bloomer "," θυμάται πικρόχολα. «Έπρεπε να τους πω ότι ό, τι άλλο είχε ανθίσει."
Είναι ασυνήθιστο, αλλά οφείλεται επίσης και εξαιρετικά ταλαντούχα, και ως εκ τούτου, έχει κάνει αρκετά ένα όνομα για τον εαυτό του το τραγούδι μπαρόκ οπερατική ρόλους που είχαν γραφτεί για καστράτους, και συνήθως σήμερα τραγουδιέται από τις γυναίκες. Η φωνή του θεωρείται συχνά κοντά στον ήχο των παλαιών καστράτους δεδομένου ότι, σε αντίθεση με ένα τυπικό κόντρα, Maniaci δεν χρειάζεται να τραγουδήσουν falsetto, όταν σε αυτήν την περιοχή. Η φωνή του είναι απλά ότι τα υψηλά φυσικά.
Άλλοι άνδρες σοπράνο, όπως ο Radu Marian ονομάζεται "ενδοκρινολογικές καστράτους," όπως larynxes τους έχουν πράγματι παρέμεινε αγορίστικο λόγω ορμονών που σχετίζονται με ζητήματα. Maniaci δεν έχει τέτοια θέματα και είναι αλλιώς ένα απόλυτα φυσιολογικό, υγιή ενήλικο αρσενικό - με μία εξαίρεση. Το δεξί μισό του προσώπου του είναι σημαντικά μικρότερη κινητικότητα από τα αριστερά, λόγω του ότι έχει γεννηθεί χωρίς την πλήρη ένταξη των νεύρων σε εκείνη την πλευρά. Δεν είναι πάρα πολύ σημαντική - τα χαρακτηριστικά του είναι ευχάριστο και ελκυστικό, και υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που τείνουν να αυξήσουν ένα φρύδι περισσότερο από μια άλλη, όταν μιλούν - αλλά τα δύο μπορεί να σχετίζεται με τυχόν έλλειψη νεύρου εισαγωγή στο λάρυγγα Maniaci της δεν της επέτρεπε να ανταποκρίνεται με το συνήθη τρόπο με την τεστοστερόνη του.
Ωστόσο, Maniaci είναι πολύ δικό του δημιούργημα και θα ήταν λάθος να τον χαρακτηρίσει ως castrato σήμερα. Δεν είχε εκπαιδευτεί στο παλιό σχολείο του τραγουδιού castrato, και το ύφος του είναι πολύ σύγχρονη - αλλά οπερατική σύγχρονο. Επίσης, ενώ ο λάρυγγας του δεν σύρετε σε όλη τη διαδρομή μέχρι την ενηλικίωση, το υπόλοιπο του σίγουρα τον έκανε, αφήνοντας μια νεανική αλλά ακόμα ανδρική φωνή στο σώμα ενός άντρα σε πλήρη ανάπτυξη, με την απήχηση ενός ενήλικα άνδρα στο στήθος, στο λαιμό, τα ιγμόρεια, και ούτω καθεξής. Δεν ακούγεται σαν ένα αγόρι, που σίγουρα δεν ακούγεται σαν ένα τυπικό ενήλικο αρσενικό, και δεν ακούγεται σαν μια γυναίκα.
Για μια πιο ιστορικά ακριβές ήχο castrato, οι ακροατές μπορούν να απευθύνονται στο εξίσου μοναδικό Radu Marian, η φωνή των οποίων είναι σημαντικά ελαφρύτερο και μεγαλύτερο (και δεν είναι του γούστου μου), ακόμη και από Maniaci που οφείλεται σε μια προφανή κατάσταση ενδοκρινικό που άφησαν όχι μόνο λάρυγγα του αλλά και την ξεκουραστούν από τον σχετικά νεανικό. Σε σύγκριση με φωνή εξαιρετικά Marian λεμονιού, το σχετικό πλούτο και την πολυπλοκότητα της ακουστικής του Maniaci γίνεται πιο εμφανής, όπως και το γεγονός ότι δεν είναι ισοδύναμο με τα παλιά καστράτους.
Ευτυχώς, η ικανότητα Maniaci για σκληρή δουλειά και την εξαιρετική μουσικότητα του είναι η ίση της φωνής του, αλλιώς δεν θα ήταν τίποτα περισσότερο από μια απλή περιέργεια. Και είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι, ενώ είναι μοναδική στον κόσμο της όπερας, ποτέ Μητέρα Φύση δεν κάνει τίποτα μόνο μια φορά. Άλλες φωνές άνδρες έχουν τόσο υψηλές όσο του, πολλοί από τους οποίους έχουν ακόμη τραγουδήσει για μια διαβίωση - στην λαϊκή μουσική. Ένας γρήγορος να ακούσετε μια συνέντευξη με τον Neil Sedaka καθιστά σαφές ότι και άλλοι άνθρωποι είχαν την ικανότητα να τραγουδούν τόσο υψηλές όσο Maniaci ή σχεδόν έτσι, αν μόνο όπερα και κλασική μουσική δεν είχε υποβιβαστεί το αρσενικό σοπράνο, μέτζο, άλτο ή στο κάδο απορριμμάτων για την ολόκληρο τον 20ό αιώνα.
Maniaci είναι μοναδική στον κόσμο της όπερας, αλλά όχι το μοναδικό στη Γη με οποιοδήποτε μέσο. Δεν έχει έρθει μία φορά σε μια εκδήλωση ζωής να φέρει την όπερα πίσω στο μπαρόκ ρίζες του? Είναι λυρικό θέατρο, που έχει έρθει γύρω στις ρίζες και πάλι, μετά από έναν αιώνα φοροαποφυγής, και, κατά συνέπεια, κατέστησε δυνατό για τους άνδρες, όπως Maniaci να συνεχίσουν τις κλασσικές σταδιοδρομίες που δεν θα ήταν δυνατή πριν από την τρέχουσα ανάκαμψη.
Maniaci πέρασε τα πρώτα παιδικά του χρόνια στην αμερικανική Midwest. Κατά τη διάρκεια της πρώτα χρόνια της εφηβείας του, η οικογένειά του μετακόμισε στη Δυτική Πενσυλβάνια και κατοικούσε στο Δήμο Peters, μια μικρή κοινότητα που βρίσκεται περίπου είκοσι χιλιόμετρα νότια του Πίτσμπουργκ. Κατά μέσο μαθητικά του χρόνια, άρχισε να Maniaci ανάπτυξη των μουσικών δεξιοτήτων του μέσα σε πολλά μιούζικαλ σχολείο, καθώς και μια ποικιλία από μουσικά συγκροτήματα της κοινότητας. Ενώ ένας φοιτητής στο Peters Township Γυμνάσιο, Maniaci συμμετάσχει σε διάφορα μουσικά κατώτερο οργανώσεις, κερδίζοντας πολλά βραβεία και τιμητικές διακρίσεις για το έργο του τόσο ως τραγουδιστής και οργανοπαίκτης ενός. Αποφοίτησε από το γυμνάσιο το 1994.
Μιχαήλ Maniaci αποφοίτησε από το Ωδείο της Μουσικής Σινσινάτι με πτυχίο στην φωνητική απόδοση και πήγε για να τη μουσική Juilliard Schoolof όπου αποφοίτησε με μεταπτυχιακό στη φωνητική απόδοση. Maniaci πρώτη έλαβε ειδοποίηση όταν έλαβε το Χάλκινο Μετάλλιο στον Ρόζα 1997 Ponselle Διεθνή Διαγωνισμό Όπερας. Πήγε για να αποκτήσουν εμπειρία με πολλά επιφανή αμερικανικά προγράμματα νέους καλλιτέχνες όπως Wolf Trap Opera, νεαρός Αμερικανός Πρόγραμμα Glimmerglass Όπερας Καλλιτεχνών, Άσπεν Όπερα Θέατρο και το Φεστιβάλ Μουσικής Tanglewood. Το 1999 κέρδισε το Grand Opera Χιούστον Ανταγωνισμού. Αυτός είναι ο νικητής του 2002 Σάρα Τάκερ υποτροφία και το 2002 Shoshana Ίδρυμα Καριέρα επιχορήγησης. [3]
Στην εποχή του 2001-2002, Maniaci έκανε το ντεμπούτο του το Carnegie Hall στο Chichester Ψαλμών με την ορχήστρα του Αγίου Λουκά, τραγούδησε στην πόλη L'Nerone Incoronazione di Poppea για την όπερα του Τορόντο ατελιέ, και τον πρωταγωνιστικό ρόλο του Ξέρξη με Wolf Trap Opera. Στην εποχή του 2002-2003, Maniaci έκανε το Ευρωπαϊκό ντεμπούτο του ως Ulisse στη Δηιδάμεια του Χαίντελ με την Γκέτινγκεν Διεθνές Φεστιβάλ Χέντελ, Νέα Υόρκη Operadebut του Δήμου, όπως το Sandman στο Χάνσελ και Γκρέτελ, και την επιστροφή του στην Όπερα Glimmerglass ως Medoro στο Ορλάντο του Handel. [ 4] Κατά την περίοδο 2003-2004, Maniaci Nerone τραγούδησε στην πόλη L'Incoronazione di Poppea με το Σικάγο Θέατρο Όπερας (η οποία σηματοδότησε την έναρξη του νέου προγράμματος της εταιρείας θεάτρου), και με Κλίβελαντ Όπερα. Τραγούδησε επίσης τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην Ορέστη του Handel με την Juilliard Κέντρο Όπερας, και σε Glimmerglass Operahe εμφανίστηκε ως Tirinto σε Imeneo του Handel. Την ίδια χρονιά, κέρδισε τις Maniaci 2003 Μετροπόλιταν Όπερα Ακροάσεις του Εθνικού Συμβουλίου.
Το 2004, Maniaci απεικόνισε το ρόλο της στην Cherubino Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ Οι γάμοι του Φίγκαρο με Όπερα του Πίτσμπουργκ. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που ο ρόλος έγινε από ένα άτομο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το 2005, Maniaci έκανε εμφανίσεις το ντεμπούτο του με Σάντα Φε Opera τραγουδώντας το ρόλο του Lucio Σίνα απέναντι Cecilio Susan Graham στη Lucio Μότσαρτ Σύλλα και το ντεμπούτο του με την Όπερα Royal Δανίας. [2] Το 2006, Maniaci έκανε ο Μητροπολίτης ντεμπούτο Όπερα του στο ρόλο της Nireno στην Giulio Cesare του Handel. Το 2007, έκανε το ντεμπούτο του με την Όπερα Βόρεια όπως Atis της τύχης του βασιλιά Κροίσο και με τη La Fenice στο ρόλο του Armando σε Il crociato Giacomo Meyerbeer στη Egitto. [1] Επίσης, το 2007, Maniaci επέστρεψε στην Glimmerglass Όπερα να εκτελέσει το πρωταγωνιστικό ρόλο στην Orfeo ed Γκλουκ της Ευρυδίκης.
Το 2008, Maniaci ερμήνευσε το ρόλο της Idamante σε Ιδομενέας νέου Μότσαρτ di Creta με την Opera Atelier. [5] και τραγούδησε τον ομώνυμο ρόλο στην Ξέρξη με τη Βοστώνη μπαρόκ. [6] Το 2009, Maniaci έχει προγραμματιστεί να εμφανιστεί στο Eliogabalo Francesco Cavalli με το Grange Park Opera και να επιστρέψει στην Opera Atelier να εκτελέσει Nerone στην πόλη L'incoronazione di Poppea. Το 2010 θα εκτελεί σε L'Arbore Martín y Soler της Diana di στο Liceu της Βαρκελώνης.
Το 2010, Maniaci προήλθε το ρόλο του Xiao Τσινγκ στην παγκόσμια πρεμιέρα της όπερας Μαντάμ φίδι Ζου Λονγκ, ο Λευκός με την Όπερα της Βοστώνης και του Φεστιβάλ Μουσικής του Πεκίνου.
Maniaci είχε επίσης παραγωγικός πρόγραμμα συναυλία. Ορχηστρικά δεσμεύσεις του έχουν συμπεριληφθεί εμφανίσεις με Tafelmusik, το New Holland Ορχήστρα Μπαρόκ, την Bridgehampton Φεστιβάλ Μουσικής Δωματίου, καθώς και μια περιοδεία με την Academie de μπαρόκ Montréalthroughout τον Καναδά και τη Γερμανία. Maniaci έχει επίσης πολύ καλές επιδόσεις με τη Βοστώνη Baroqueand περιόδευσε σε όλη την Ασία με την Ορχήστρα της Όπερας της Σαγκάης. Έχει επίσης ακουστεί σε συνεννόηση με τη L'Opéra de Montréal.
Το 2011, Maniaci έπαιξε το ρόλο του Sesto, παράλληλα Measha Brueggergosman ως Vitellia, στην παραγωγή Όπερα Atelier της Λα Μεγαλοψυχία του Τίτου στο Τορόντο του Καναδά. Έλαβε μια μόνιμη επευφημία στη βραδιά των εγκαινίων, 22 Απριλίου 2011.
.jpg)
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)